Mantrail seminar met Tobias Ackermann 23 t/m 25 februari 2024.
3 dagen trailen in Doetinchem, Aalten en Groenlo.
Samen met RHGD Reddingshonden en Mantrailing.nl 24/7 inzetbaar bij vermissingen binnen 24 uur
Van 3 t/m 10 februari is Oger SARdogs samen met leden van de RHGD Reddingshonden en de Vlaamse Reddingshonden , in totaal 12 honden en hun geleiders, op lawinetraining geweest in Oostenrijk. Hoog in de bergen op sneeuwhellingen worden oefenslachtoffers in sneeuwholen verstopt. Sneeuw is poreus en laat veel geur door, zodat een hond exact de positie van het oefenslachtoffer kan aan te geven en deze vervolgens gaat uitgraven. In deze week werden de honden van jong tot oud (14 weken tot 10 jaar) stap voor stap begeleid in het leren uitgraven, eerst is er een open hol, dan gedeeltelijk dicht en daarna geheel dicht. Op de laatste dag is het hol geheel dicht met meerdere lagen sneeuw en leer je als geleider samen met je hond het slachtoffer uit te graven. Eigenschappen die levensreddend kunnen zijn bij aardbevingen en instortingen. Het was een week van hard werken, veel plezier en ervaringen uitwisselen tussen de drie reddingshonden groepen, allen lid van de SRO (samenwerkende reddingshonden organisatie).
Vandaag 6 februari 2024 is het exact een jaar geleden dat een verwoestende aardbeving Turkije en Syrië trof. Als onderdeel van de Samenwerkende Reddingshonden Organisaties (SRO) heeft ook Oger SARdogs een week lang naar slachtoffers gezocht. In goede samenwerking met SAR Turkije hebben we meerdere levende en overleden slachtoffers kunnen localiseren voor de bergers.
SAR Turkije heeft hierover een indringende documentaire gemaakt waaraan ook alle deelnemende SRO-groepen een bijdrage hebben geleverd.
Het was een week die diepe indruk heeft gemaakt en ons medeleven gaat uit naar alle slachtoffers en nabestaanden.
Weer terug van een fantastische trainings vier-daagse in Villejust net onder Parijs.
Prachtige uitdagingen voor de honden en geleiders. Er zijn weer mooie stappen gemaakt en wat hebben we genoten. Mooie samenwerking, denk en leer momenten.
Zaterdag 30 september hebben we op een erg leuke locatie mogen trainen!
Trialclub Zuid Oost Drenthe bedankt voor jullie gastvrijheid.
Buiten het leuke terrein, ook motoren en fietsen, lekker veel afleiding.
Op zaterdag 6 mei hebben we op een hele gave locatie mogen trainen.
Dank aan Maas Rescue Dogs voor de gastvrijheid, was weer top René !
De geur van schapen, containers, wol, doolhof, trappen allemaal ingrediënten voor een leerzame dag
Op donderdag 30 maart organiseerde Rotary Beilen een pubquiz waarbij de opbrengst werd gedoneerd aan Oger SARdogs. Dit voor de opleiding van een reddingshond: BumbleBee.
Het was een geweldige avond, super georganiseerd en wat een opkomst.
Nogmaals onze grote dank aan Rotary Beilen voor de fantastische cheque die we hebben mogen ontvangen, sprakeloos; wat een geweldige donatie.
Ook onze dank aan de de bedrijven die hebben deelgenomen en dit mede hebben mogelijk gemaakt.
Vanavond mochten we een lezing geven bij Rotary Beilen.
Hartelijk dank voor de uitnodiging en jullie oprechte interesse in ons mooie werk.
Klik hier om het volledige artikel in het Dagblad van het Noorden te lezen
https://www.rtvdrenthe.nl/…/reddingsteam-mensen-in… #SRO
RHGD Reddingshonden en Ogersardogs waren vanuit Drenthe onderdeel van de grote SRO inzet in Turkije.
Met veel dank aan de Drentse Recycling Maatschappij voor het mede mogelijk maken van de reportage.
Dagelijkse updates
Dag 1: Vertrek naar Turkije
Dag 2: 12 februari 2023
Dag 3: 13 februari 2023
Dag 4: 14 februari 2023
Dag 5: 15 februari 2023
Dag 6: 16 februari 2023
Dag 7: 17 februari 2023
Update 18 februari 2023
Update 19 februari 2023
Dag 8/9: Turkije 18 en 19 februari 2023
Dag 1: Vertrek naar Turkije
Na een paar dagen van intensieve samenwerking, onvermoeibare energie van verschillende mensen, onvoorwaardelijke hulp uit onverwachte hoek, is het gelukt om de reddingshondenteams van de Stichting RHWW, Vlaamse Reddingshondenteams (VRH), Oger SARdogs (OSD), Reddingshonden Team Noord-Holland (RHT-NH), Stichting RHGD Reddingshonden en Stichting International Northern Search & Earthquake Dogs (INSED) op 11 februari 2023 te laten vertrekken vanaf Schiphol.
In totaal zijn er 30 personen en 18 honden vertrokken. Naast de hondengeleiders en het ondersteuningsteam gaan er twee personen mee om ons te ondersteunen bij de communicatie.
Er wordt gevlogen op Istanbul. Er zal één overstap zijn, waarna de Beheersautoriteit voor Rampen en Noodsituaties (AFAD) ons zal opvangen. Er zal door de reddingshondenteams gezocht worden in de regio Hatay, waarbij de veiligheid voor mens en dier centraal staat. Ondanks dat de kans op het vinden van overlevende personen erg laag is, is het belangrijk dat de mensen die vermist zijn, worden gevonden, zodat hun dierbare(n) afscheid kunnen nemen.
Voor nu willen wij alvast onze dank uitspreken aan het thuisfront (familie, vrienden, collega’s, werkgevers etc.). Zonder hun hulp en steun is zo’n grootschalige zoekactie, op zo’n korte termijn, onmogelijk.
Inmiddels hebben wij vanmorgen, 12 februari 2023, gehoord dat de reis spoedig en goed verloopt. Het laatste stuk zijn ze met een privé vliegtuig vervoerd naar Adana. Vandaar gaan ze over de weg naar het aardbevingsgebied. Er is veel dankbaarheid en ze worden goed verzorgd.
Dag 2: 12 februari 2023
Deze dag heeft grotendeels in het teken gestaan van “komen op de plaats van bestemming”. Hiervoor is onder andere gebruik gemaakt van verschillende vervoersmiddelen, zoals een vliegtuig, helikopters, auto’s etc.
Duidelijk is dat de betrokkenheid en de zorg, vanuit Turkije, voor de reddingsteams goed is. Iedereen is vooral blij en dankbaar dat we komen en willen helpen.
Aan het einde van de middag is er in eerste instantie besproken waar en hoe een basiskamp te realiseren. Daarna is er een eerste verkenning gedaan en is er al een stuk afgezocht.
In het gebied zijn nog geen hulpverleners geweest. Er komen berichten binnen dat er nog mensen in leven zijn onder het puin. Het is een chaos, maar de stemming is goed.
Inmiddels is er in de buurt van een stadion een stuk grond aangewezen waar de groepen voor nu hun eigen tenten kunnen opzetten. Elke reddingshondengroep heeft verschillende (eigen) tenten meegenomen, waarin de mensen en de honden kunnen slapen. Alle team hebben ervoor gezorgd dat in geval van nood/ calamiteiten zij zich zelfstandig voor een aantal dagen kunnen redden.
De dag was indrukwekkend op alle vlakken voor zowel onze mensen als voor de honden. Hopen op een goede eerste nacht en morgen (verder) met daar waar we voor gekomen zijn: “zoeken naar vermiste personen”.
Dag 3: 13 februari 2023
Nadat gisterenavond het tentenkamp was gerealiseerd, was iedereen moe en werd de rust gepakt. De inzet leiders en de mensen van het ondersteuningsteam/ de groepsleiders zijn nog wel even doorgegaan om verdere logistieke zaken te regelen.
De zon kwam al vroeg door, wat het ijs deed smelten op de tenten. Iedereen is de nacht goed doorgekomen. Het was wel koud, maar de mensen en de honden van de reddingshondenteams hebben het niet koud gehad.
Vanmorgen warme noedels gekregen van de Chinese buren. Zij vertelden ook dat er nog steeds mensen levend van onder het puin worden gehaald. Zij (de Chinezen) zullen vandaag vertrekken en hebben veel spullen aan ons gedoneerd. Spullen zoals kookpannen, houtblokken, water, voedsel (energierijke rijst, kruiden, beef en fruit).
Vandaag wordt er een volle dag door iedereen hard gewerkt. We werken met zes groepen in shifts van drie. Drie zoeken en drie rust. We werken dagelijks door zolang dat mogelijk en veilig is. We werken samen met de SAR uit Turkije en het leger. Zij bekijken steeds of het zoekgebied (voldoende) veilig is, voordat een team met honden erop gaat. Met elk hondenteam gaat een bergingsteam mee. We hebben nu 1 foto binnen van het zoekwerk (Bron: Insta van Turkse overheidszender) Meer foto’s van het zoeken met de honden verwachten wij morgen te plaatsen daar er op dit moment nog hard wordt gewerkt.
Wat betreft het onderkomen zullen we blijven waar we zijn. Met de hulp van het Turkse leger zijn er nog 20 tenten opgehaald en naar het tentenkamp gebracht. Er is een goede samenwerking tussen elkaar en met iedereen er omheen. De Turkse taal die onze mensen (we hebben twee tolken mee) machtig zijn is daarbij van grote meerwaarde.
De solidariteit van de Turkse bevolking, het Turkse leger, de AFAD en overige aanwezige hulpverleners is ongekend.We zijn dankbaar voor de hulp die we mogen ontvangen in Turkije, maar ook vanuit Nederland. Naast de steun van vele betrokkenen, staan onze collega’s van de RHWW en onze collega’s van de andere reddingshondenorganisaties, waar wij mee samenwerken (SRO) 24/7, met en zonder hond, ook nu toch klaar voor mogelijke inzet/ zoekactie naar personen die worden vermist in Nederland. Een aantal van onze collega’s voeren taken uit/ regelen zaken achter de schermen, ten behoeve van de inzet in Turkije.
LAATSTE NIEUWS: Er is een meisje van 13 levend aangetroffen op verwijzing van de honden….
Er wordt dag en nacht door gewerkt door de Samenwerkende Reddingshonden Organisatie (SRO). Op dit moment zijn er zes verschillende reddingshondengroepen aan het werk als één groep. Dat is ook de kracht van de SRO en een voorbeeld van “samen sterk”.
Door de teams wordt aangegeven dat het zo’n enorme verwoesting is, die je je niet kan voorstellen.
De wil en de motivatie van de reddingsteams en de honden is bijna voelbaar. De honden werken goed en pakken hun rust als dat kan. Het is niet voor niets dat er gezegd wordt dat “de zichtbare relatie tussen de hond(en) en hun geleider(s) één van de meest bijzondere samenwerkingsverbanden is in de natuur”.
Er is minimaal contact met de teams, daar zij hard werken en de zes uur rust ook echt moeten pakken. Uiteraard komen er berichten binnen tijdens een pauze. Deze berichten kunnen dan gaan over het weer (overdag zon en in de avond een temperatuur van -6), over het eten, de fijne werksfeer en de hulp die ze krijgen van de hulpverleners om hen heen.
De coördinatie wordt vanaf vandaag gedaan door het Turkse leger en de USAR. De dagen hiervoor lag de uitvoering bij
AFAD (zie verslag dag 1). De hulpverleners uit Mexico, die ook in het gebied werken, gaan vandaag inpakken en zullen het rampgebied in Antakya verlaten.
Achter de schermen wordt er hard gewerkt door het thuisfront (zoals familie, collega’s van het werk van de mensen die op inzet zijn, collega’s van de reddingshondengroepen die thuis zijn gebleven, etc.). Er is aandacht voor de emotionele impact op familieleden, die uiteraard super trots zijn, maar ook in spanning zijn of de persoon die ze liefhebben, de honden die hun familie zijn, weer goed thuiskomen.
Verder wordt er veel contact gezocht door de media, die vooral informatie willen over de reddingshonden en de reddingsteams die aan het werk zijn in Turkije. Helaas kunnen wij daar weinig over zeggen. De contacten die we hebben met onze collega’s in Turkije zijn kort en met name de noodzakelijke info wordt gedeeld. De rustmomenten moeten ze pakken gezien het feit dat ze dag en nacht doorgaan. Elke minuut telt en het zoeken heeft prioriteit 1.
Uiteraard blijven we hopen op de wonderen, zoals op dag drie…….
Dag 5: 15 februari 2023.
Vanmorgen kwam er een bericht binnen waar we zo op hadden gehoopt. Weer zijn er vier overlevenden onder het puin weggehaald, na verwijzing van de honden. Dit is waar we het voor doen.
Vanuit de SRO
reddinghondengroepen horen we steeds weer hoe bijzonder de samenwerking is, maar ook hoeveel respect en bewondering ze hebben voor de andere hulpverleningsorganisaties en het ongelooflijke doorzettingsvermogen en inzet van het Turkse leger en de SAR.
De foto’s spreken voor zich. Onze collega’s en de honden zijn tot op heden aan het werk. Vanavond zullen zij, als de verbinding het toelaat, in beeld komen bij 112 Vandaag (Giro 555).
Ook wij willen bij deze benadrukken hoe belangrijk het is dat de bewoners uit Turkije en Syrië geholpen worden. Elke bijdrage en vorm van hulp telt.
Samen staan we sterk.
Onze collega’s in Turkije gaan gewoon dag en nacht door met het zoeken naar vermiste personen. Ze pakken goed hun rust en ondanks dat het zwaar (fysiek en emotioneel) is, laten ze weten dat het goed met ze gaat. Ook de honden werken goed en zijn nog voldoende fit en gemotiveerd om te zoeken. Morgen (vrijdag) zal er door de teams de gehele dag en avond gezocht worden naar (vermiste) personen. Besproken en besloten is met onder andere de SAR dat ze gaan zoeken in gebieden waar nog geen hulpverlening is geweest.
Het staat in de planning om aanstaande zaterdag 18 februari 2023 terug te vliegen naar Nederland. Het tijdstip van vertrek moet nog worden bevestigd. Het scheelt dat het vliegveld in Hatay weer open is. Dat vliegveld ligt ongeveer 25 kilometer van het tentenkamp af. Er zal dus van minder verschillende vervoersmiddelen gebruik gemaakt hoeven worden, wat met name fijn is voor de honden.
Samen staan we sterk
SRO (Samenwerkende Reddingshonden Organisaties)
Dag 7: 17 februari 2023
Vandaag gaan de reddingshondenteams zoeken in het centrum van Antakya. Het zal de laatste zoekdag worden voor de groepen, wat gevoelsmatig lastig voor hun zal zijn en zal worden. Er zijn nog zoveel mensen niet gevonden en het leed en verdriet is zo voelbaar.
Inmiddels is bevestigd is dat ze zaterdag 18 februari 2023 zullen terugvliegen naar Nederland. De verwachting is dat ze rond 17.00 uur zullen landen op Schiphol.
Naast de zorg voor elkaar en de gesprekken met elkaar en de in- en uitcheck momenten zal er voor ze op Schiphol landen nog een operationele debriefing plaatsvinden.
Voor de verdere nazorg vanaf het moment dat ze thuiskomen is aandacht, welke bekend is bij de betrokkenen van mensen die terugkomen uit Turkije, maar wat ook besproken is met de mensen zelf. Uiteraard zal de komende periode daar de aandacht voor blijven. Omdat onze mensen dit vrijwillig doen, zullen de meesten weer gewoon aan het werk moeten.
Gelukkig is de ervaring dat familie, vrienden, werkgevers en collega’s van het werk en de collega’s van alle reddingshondenteams die onderdeel zijn van de Samenwerkende Reddingshonden Organisaties (SRO) zich daar van bewust zijn en dus aandacht aan besteden. Zij zijn en blijven onbetaalbaar wat niet vaak genoeg benoemd kan worden. Ook zij zijn een onderdeel van deze inzet en maken het mogelijk dat reddingshondengroepen zich kunnen inzetten bij vermissingen van personen.
De reddingshondengroepen die op dit moment samenwerken zijn Stichting RHWW, Vlaamse Reddingshondenteams (VRH), Oger SARdogs (OSD), Reddingshonden Team Noord-Holland (RHT-NH), Stichting RHGD Reddingshonden en Stichting International Northern Search & Earthquake Dogs (INSED). Namens deze Stichtingen willen wij donateurs en alle mensen die ons volgen op Social Media en lieve en warme berichten sturen bedanken. Zonder deze steun hebben wij als vrijwilligersorganisaties geen bestaansrecht.
Wat betreft de nazorg van de honden, kunnen we vertellen dat de honden werken met hun eigen baas en dus ook een onderdeel zijn van het gezin. Uiteraard zullen zij bij thuiskomst de nodige kusjes en massage ontvangen. Ook is er aandacht voor het maken van lange wandelingen, spelen met “hondenvrienden uit de buurt” en een bezoekje aan de osteopaat en/ of fysiotherapeut.
Op Social Media worden regelmatig vragen gesteld die gaan over onze honden die werken zonder schoenen aan op het puin. Onze ervaring is dat de honden, mits ze volledig los lopen en niets om hun lijf hebben zitten waar ze aan kunnen blijven hangen, nooit problemen hebben met hun voetzolen. De honden werken ook rustig op het puin en bepalen het tempo en zoeken zelfstandig hun eigen route. Uiteraard worden hun voetzolen steeds nagekeken en hebben de hondengeleiders wel noodschoentjes bij zich voor hun eigen hond. Ook is onze ervaring dat de honden met schoenen aan minder zeker gaan lopen op puin.
In sommige landen speelt de temperatuur ook een grote rol, waardoor het dragen van schoenen wel noodzakelijk wordt om verbranding te voorkomen.
Gedurende de inzet kunnen wij altijd een beroep doen (advies vragen en overleggen) op verschillende collega’s die dierenarts zijn of zijn geweest. Indien er zich een noodsituatie zou voordoen, dan zal een dierenarts in het land van bestemming geraadpleegd worden en (indien van toepassing) worden bezocht.
Samen staan we sterk
BREAKING NEWS ~ Vlak na publicatie van dag 7 kregen we opnieuw contact met onze inzetleiders ter plaatste. Deze gaven aan dat met de zoekactie van vandaag de honden 19 verwijzingen hebben gegeven. Zojuist werd bevestigd door de SAR dat er inmiddels drie lichamen zijn geborgen en één persoon LEVEND is gevonden. Op de overige plekken van de verwijzingen wordt nog hard doorgewerkt ~
Update 18-2-2023
Naar aanleiding van de verwijzingen van de reddingshonden van de SRO is er vandaag nog weer iemand levend onder het puin weggehaald. Opnieuw een mooi resultaat van de samenwerking in het rampgebied. In het Turks is daar een mooi woord voor “Tekyürek”, wat staat voor “Samen zijn wij één”.
De solidariteit van allen in het gebied wordt enorm gewaardeerd. Er wordt naar aanleiding van de verwijzingen van gister nog doorgewerkt op verschillende locaties, dus mogelijk kan het aantal van 7 geredde mensen nog bijgesteld worden….
We zijn nu in afwachting op nieuwe vluchttijden aangezien de eerder geplande aankomst vandaag op Schiphol van 17.00 uur NIET door gaat, en men hopelijk vanavond/vannacht alsnog in Nederland aankomt.
We zullen maandag opnieuw berichten over de laatste ontwikkelingen.
Samen staan we sterk / Tekyüreke
Update 19-2-2023
Zojuist is het bericht binnen gekomen dat de SRO-groep in totaal:
47 verwijzingen, 10 levend en 5 geborgen.
Samenwerkende Reddingshonden Organisaties (SRO):
Reddingshonden.nl
Vlaamse Reddingshonden
Oger SARdogs
Reddingshondenteam NH Alarmnummer 24/7 T: 0630855923
RHGD Reddingshonden
International Northern Search & Earthquake Dogs
NOS AD.nl De Telegraaf NRC NPO
Dag 8/9, Turkije 18 en 19 februari 2023
18 februari 2023 heeft in het teken gestaan van opruimen, afscheid nemen en terug reizen naar Nederland.
De verwoesting, het verdriet en het leed heeft een diepe indruk op hen gemaakt. Ze zijn dankbaar voor alle hulp die ze hebben mogen ontvangen en het gegeven dat ze hebben kunnen helpen. Het blijft echter ook de realiteit dat er nog vele mensen vermist worden.
Op het vliegveld van Hatay hebben de teams een tijd gewacht op de vlucht naar Istanbul. Gelukkig hadden ze de honden bij zich en konden ze met de groep buiten wachten. Helaas konden ze de geplande vlucht naar Istanbul niet meer redden, en dus ook niet de vlucht naar Schiphol. De geschatte aankomsttijd van 17.00 uur werd 21.30 uur. Alle honden hebben de gehele terugreis bij hun bazen in het vliegtuig mogen blijven.
Op Schiphol werden de teams opgewacht door hun familie, maar ook de Consul General. Met hem was een persoonlijke ontmoeting waarbij zowel de hondengeleiders, de ondersteuners / groepsleiders als de honden een persoonlijk aandenken in ontvangst mochten nemen. Vervolgens werden alle reddingshondenteams door heel veel mensen, met en zonder Turkse afkomst bedankt met onder andere applaus, rozen en chocolade. Hun aanwezigheid was hartverwarmend en overweldigend, en zal nooit vergeten worden.
Ook op de thuisbasis was nog familie aanwezig om hun geliefden op te wachten en ze gauw mee naar huis te nemen. Op 19 februari om 04.00 uur waren alle collega’s en de honden veilig thuis, en kon het licht uit…..
De reddingshondengroepen van Stichting RHWW, Vlaamse Reddingshondenteams (VRH), Oger SARdogs, Reddingshonden Team Noord-Holland (RHT-NH), Stichting RHGD Reddingshonden en Stichting International Northern Search & Earthquake Dogs (INSED) willen als laatste ook hun dank uitspreken aan Turkish Airlines en de Turkse SAR (bergingsteam). De honden en de teams zijn door hen erg goed verzorgd en geholpen. Hun hulp en medewerking heeft ervoor gezorgd dat de teams snel op de plek van bestemming konden komen en ook weer veilig thuis zijn. Ook op Schiphol hebben de hondenteams de nodige hulp en medewerking mogen ontvangen en ook daarvoor bedankt.
Ongetwijfeld zullen we iemand vergeten zijn te noemen die een rol en/of aandeel heeft gehad bij het mogelijk maken dat wij als Samenwerkende Reddingshonden Organisatie onze hulp hebben kunnen bieden in Turkije. Bij deze dan ons excuses.
Samen staan we sterk / Tekyürek.
Het was een weekend line-ups zonder detectieboxen wat ons (Ellen met Elek en Roeland met Aydinn) wel aansprak.
Ook gezien het feit dat we binnenkort weer gaan beginnen met de nieuwelingen om het verwijzen van materiaal (doodgeur) aan te leren. Het seminar werd gegeven door Canine NOSE Minke van den Bergh en Marjoleine van Doorn. Zij hebben veel ervaring opgedaan in de praktijk (verstekelingen zoeken in de haven) en bij het SWDI (Scandinavian Working Dog Institute) in Zweden. Veel aspecten kwamen aan de orde zoals effectief trainen, progressie plan, systematisch zoeken, het stellen van doelen en sub-doelen.
De meeste mensen kennen de line-up vast wel met de detectieboxen. Dat de hond de boxen systematisch bij langs gaat tot deze de box met de te herkennen geur aantreft en dan bijvoorbeeld gaat zitten of welke verwijzing ook maar is aangeleerd. Nou, dit is eigenlijk precies hetzelfde alleen worden er geen boxen gebruikt maar bijvoorbeeld een muur/vloer/auto/houtstapel/lockers, de hele wereld is zo bezien een line-up.
Het was een leuk, ontspannen en leerzaam weekend met veel oude bekenden wat het extra leuk maakt.
Op 7,8 en 9 mei 2022 mochten Conny en Brenda, samen met buddy Ellen 3 dagen genieten van het mooie mantrail werk voor Oger SARdogs.
Mantrailing NL (MNL) was opnieuw de organisator van dit Seminar en Tobias Ackermann was de trainer.
We braken met een traditie om deze 3 dagen op vrijdag, zaterdag en zondag te doen en hebben het een dag doorgeschoven, dus zaterdag, zondag en maandag.
D
at gaf ook weer een beeld van een ander type dag.
Mantrailing NL en Reddingshonden Groep Drenthe (RHGD) en Oger SARdogs; 3 groepen uit het platform Samenwerkende Reddingshonden Organisaties.
Dat deze 3 groepen zo regelmatig en met veel plezier samenwerken, helpt in de ontwikkeling van het mantrail werk. Wij vinden dat de de waarde ervan nog erg wordt onderschat.
Zeker bij vermissingen die om snelle actie vragen, zijn mantrail-teams nog te weinig in beeld.
Kennis en informatie delen en do’s en don’ts ontvangen van de trainer, evaluaties, video’s enz.; het brengt ons allemaal verder.
Het gehele Seminar hebben we alleen in bebouwd gebied getraind. Het zogenaamde “urban” trainen is de praktijk, in het bos en op de vlakte hebben we immers onze vlakte-honden .
Tobias Ackermann is echt een praktijkman die werkt bij de politie in Zwitserland en dat maakt hem voor ons zo’n fijne trainer.
Hij schuwt het niet om je af en toe eens flink de waarheid te vertellen en je uitdagende trails voor te schotelen.
Hij is eerlijk en erg pro-hond en pleit ervoor dat wij als geleiders, tijdens het werken met de hond, in dienst staan van de hond.
Die heeft tenslotte dat fantastische reukvermogen waarvan wij zo afhankelijk zijn.
Tobias vraagt je voortdurend naar je plan, wat is je volgende stap.
En hij benadrukt steeds dat het trailen in de binnenstad volledig aankomt op teamwork met vooral je hond maar natuurlijk ook met je buddy en verkeersregelaar.
Monique van MNL heeft Tobias alweer geboekt voor in mei 2023.
Wat waren het weer ongelooflijk fijne en veelzijdige dagen en we blijven leren….. nog steeds…. elke dag!
Dank aan Oger SARdogs en haar donateurs die de deelname aan dit Seminar mogelijk maken en daarmee de teams verder voorbereiden op de mantrail-inzetten bij vermissingen in bebouwd gebied.
Op 29 mei 2022 de workshop gehad die door Oger SARdogs voor de ATVN verzorgd werd. Door de filmpjes en foto’s van ons lid Els de Bok met haar airedale terrier Quinta op Facebook, werden er steeds meer airedale eigenaren nieuwsgierig naar het reddingswerk binnen Oger SARdogs. Dit resulteerde in de vraag of er een workshop georganiseerd kon worden.
De groep van 9 airedales met hun eigenaren uit het hele land, werden onder een kop koffie en thee op het terrein van de KNON in Borger welkom geheten. Daarna kreeg men een PowerPoint presentatie te zien waarin het werk van Oger SARdogs te zien was. Deze dag heeft Oger SARdogs ze meegenomen in de manier van trainen en de wijze van samenwerken met je hond. Het lezen van je hond en men kon ervaring op te doen hoe het is om samen met je hond oefenslachtoffers te vinden.
Met één deel van de groep werd een detectie-oefening gedaan voor zowel baas als hond. Als mens mochten ze raden wat men rook in diverse glazen buisjes. Verrassend wat soms de uitkomst was. De honden mochten o.a. hun bal zoeken in detectieboxen. Dit alles gebeurde spelenderwijs, zonder druk en met veel plezier.
Ondertussen werd met het andere deel van de groep een beginseloefening in het vlakte-zoeken gedaan. In het zicht ging het oefenslachtoffer met het speeltje van de hond ervan door en verstopte zich op het oefenveld. Het was mooi om te zien hoe verschillend de honden reageerden. Ieder met zijn eigen enthousiasme en talenten ging op zoek.
Na afloop kregen alle deelnemers een bewijs van deelname mee naar huis. Iedereen had het als leerzame dag ervaren. We kregen de complimenten dat Oger SARdogs een ontspannen groep is met een duidelijk doel en oog heeft voor het welzijn van de hond.
Els
Bekijk nu het filmpje van Oger SARdogs in ‘Dit is Holland’:
We wensen Brenda en Roeland heel veel sterkte, dag lieve Oude Dame ♥
Lente: Jente haar lente begon op 21-8-2006 in Ureterp in Friesland. Ik viel voor haar zeldzame donkere kleur.
Vanaf begin oktober dat jaar mochten wij voor haar zorgen. Ze was een voorlijke en dappere pup die veel creatieve oplossingen had om haar doel te bereiken. Al jong liet zien dat er doorzettingsvermogen in zat.
Een fijne eigenschap voor een zoekhond in de dop. Dus als de waterbak iets aan de hoge kant is, dan klauter je er gewoon in.
Haar kennelnaam was Fling van Masja’s Home. Ik vond de naam Jente mooi; het betekent o.a. meisje in het Noors. Het stoere hondje ging al mee naar Oostenrijk voor de lawine-training toen ze krap 6 maanden was.
Zomer: In Jente haar zomer werd ze heel mooi ‘opgebouwd’ in het zoekwerk door met name de coaches. Heel eerlijk gezegd hadden Jente en ik in het begin niet echt een klik .
Ze had feilloos door dat ik die periode niet goed in m’n vel zat en met haar gevoelige aard spiegelde ze me behoorlijk. Leerzaam en gezond natuurlijk maar niet altijd makkelijk.
Jente had zogezegd last van mij en daarom was het zo fijn om deel uit te maken van een team dat hielp om haar stabiel zoekwerk aan te leren en haar zelfvertrouwen te laten groeien.
We hebben later samen heel veel mogen doen. Aan vele zoekacties mogen deelnemen – Survial – Lawinetrainingen – trainingsweken bij reddingshondengroepen – 24-uurs oefening in Spanje.
Laatste was een fantastische ervaring waar Jente echt supercool haar werk deed. Ik was zo trots op haar!
En natuurlijk alle waardevolle wekelijkse trainingen waarbij Jente en ik elkaar gelukkig iets beter gingen begrijpen.
Herfst: Jente en ik voelden elkaar steeds beter aan. Ze blijft een ondernemend en jeugdig dier en ik waarde
erde haar steeds meer in wie ze was. Ze hielp mee met de opvoeding van onze volgende honden, op haar eigen subtiele en rustige wijze. Ook met de meeste zoekacties wordt ze ingezet. Haar jarenlange ervaring maakt dat ik haar intussen volledig vertrouw.de. Voor ons Oger-team heeft ze ooit mogen vinden. Een gebeurtenis die een enorm diepe indruk op me maakte.
Tegen het einde van haar herfst draait Jente nog volop mee in de trainingen. Ook daar helpt ze mee om de minder ervaren honden op te leiden. Vooral bij het zgn. linie lopen, waarbij meestal 3 tot max. 4 honden in een zoekgebied revieren, heeft ze haar nut bewezen. Ze nam haar taak zeer serieus en een te jolige jonge hond werd fijntjes maar strikt door Jente weer aan het werk gezet. Dankbaar ben ik de teamgenoten die zo regelmatig Jente erbij vroegen voor haar waardevolle lessen.
Winter: Jente werd door Ellen en zo zachtjes aan door praktisch iedereen, liefdevol “de Oude Dame” genoemd. Ze had ook in dit seizoen nog haar mooie verende loopje (net een Fries paard) met de mooiste poten van de wereld!
Ze mag het langzaam aan wat rustiger aan doen, raakt nu wel echt op leeftijd. Lichamelijk en geestelijk voor een Oude Dame nog behoorlijk fit, maar toch….
Samen groeiden we ook toe naar het onvermijdelijke moment dat we haar moesten laten gaan. Haar welverdiende rust gunden we haar ook na een lang (bijna 15 jaar!) en werkzaam leven bij Oger.
Het lukt me niet om dit met droge ogen te schrijven; ze betekende onbeschrijflijk veel voor me, deze (eigen-)wijze Oude Dame, mijn lieve Oceaan van rust, zoals ik haar graag noemde. Mijn ouwe taartje….
Tot anderhalf uur voor haar overlijden in de weer met dennenappels, nog steeds met verende tred. Maar steeds sneller vermoeid en benauwd.
Het is nooit een factor maar die optelsom van factoren die maken dat je eerlijk moet zijn. Dat recht had ze en dat respect verdiende ze zeker.
Dag Meisje, dag Jente, you’ll be alright.
Na die lastige start, zit je des te dieper in mijn hart en geniet ik enorm van de schat aan prachtige herinneringen, van onschatbare waarde.
HRD met Aydin, Homme en Elek
Op 29 december mochten we een royale donatie van de familie Plantinga ontvangen. Zij zijn de familie van Rients Plantinga naar wie we in oktober 2020 hebben gezocht.
Voor ons is het heel bijzonder om een donatie te ontvangen van de directe familie van iemand naar wie we hebben gezocht.
Voor Oger SARdogs is het heel vanzelfsprekend om hulp te bieden bij vermissingen. Als dan ook op deze wijze uiting wordt gegeven aan waardering hiervoor, is dat voor ons uitzonderlijk en zeer indrukwekkend.
We zijn voor onze zoekacties afhankelijk van donaties waarvoor we altijd erg dankbaar zijn, maar deze persoonlijke donatie is voor ons heel speciaal.
Dit hartverwarmende gebaar mochten we in overleg met de familie kenbaar maken.
De naam zegt het al “in the picture” maar wat betekent dat eigenlijk voor een zoekhonden team of groep? Letterlijk vertaald “op de foto, in belangstelling, in beeld, in de kijker”.
In de picture staan is sowieso wel een dingetje dat niet zo bij mij past maar over het superteam van Oger SAR-dogs vertellen doe ik graag.
Wat je graag wilt als zoekteam van Oger SAR-dogs in dit geval is het plaatje compleet maken een totaal/helder beeld krijgen. En wat is m’n rol als hondengeleider in dit geheel? In eerste plaats plezier beleven aan het werken met mijn honden Lucca & Aydinn.
En in tweede plaats dienstbaar/inzetbaar te zijn. Help ons zoeken zoals de website van Oger SAR-dogs het zegt. In deze tijd is het eerste met de hele groep wel een tikkie lastiger geworden door de komst van het virus. Ten eerste is trainen met je hond alleen nog maar mogelijk in kleine groepjes. Ten tweede worden de zoekacties beperkt tot de dringende gevallen waarbij er kans op leven is.
Met het zoeken op het water met de boot zijn we vaak met z’n tweeën, dus dat kan prima. Ik vind het dan ook een ontzettende leuke bezigheid. We hebben 3 honden die 
we daarvoor gebruiken. En die zijn allemaal verschillend in het werken. Wat het zo leuk maakt is dat je zo dicht op je hond zit en je allerlei signalen krijgt van je hond. Een beetje vergelijkbaar met puin waarbij je ook meer zicht op je hond hebt. Bij vlakte is dat anders; dan zie je je hond heel veel niet totdat ze aangeven dat ze iemand gevonden hebben. De kunst is dat als je zo dicht op je hond zit, de hond geen last van jou heeft. En dan bedoel ik niet dat je niet in de weg moet zitten of lopen want dat moet natuurlijk ook niet. De hond moet zich vrij kunnen bewegen. Maar misschien ga ik nu al de diepte in. Het is zo’n mooi sociaal dier wat het aan de ene kant heel mooi maakt en aan de andere kant heel lastig kan maken. Er gaat geen dag voorbij dat ze hetzelfde doen. Soms is dat frustrerend maar meestal is dat genieten.
Februari 2013 kwam Homme in mijn leven, een Beauceron.
Graag wilde ik met hem aan het werk. We zijn op jonge leeftijd begonnen met praktijk speuren en de fascinatie en respect voor de hondenneus groeide mee met het opgroeien van Homme.
Via een workshop puinzoeken en een lawine cursus kwamen we thuis bij Oger SARdogs.
Homme is mijn eerste hond in het zoekhondenwerk. Wat hebben we samen al veel geleerd en meegemaakt. Fantastisch om deze groei door te maken met het team van Oger.
Dit heeft geresulteerd in de ontwikkeling van Homme tot een fanatieke vlaktezoeker zowel naar levend als overledenen. Ook staat hij zijn mannetje tijdens de puintrainingen en op de boot waar hij (en ik) erg van genieten.
Zoveel al geleerd van deze fransman, mijn kanjer. Juist door de leermomenten die hij mij spiegelt ben ik in staat verder te groeien en te ontwikkelen, met een lach en ook zeker tranen, gekomen waar we nu zijn.
Mijn rugzak verder gevuld om samen te werken met ons heerlijke team en in het werken met zijn dochter Elek, maar die komt later aan bod.
Intussen is Homme bijna 8 jaar, waarvan nu 2 en een ½ jaar inzetbaar.
Gezien zijn powerrrrrrrr, enthousiasme en gezondheid hopen we daar nog zeker een paar jaar bij aan te plakken en te helpen bij het zoeken naar vermiste personen.