In dit bericht zijn de updates te volgens van de inzet in Spanje in november 2024.


Dag 1: vertrek uit Nederland en aankomst Valencia.

Na een lange, intensieve en voortdurende voorbereiding is dan eindelijk de eerste groep hondengeleiders, hun honden en het ondersteuningsteam, vanmorgen vroeg vertrokken naar het rampgebied rond Valencia.
Het team bestaat weer uit deelnemers van verschillende Reddingshondengroepen uit de SRO, de Samenwerkende Reddingshonden Organisatie.

Ze zijn vanmorgen vroeg vertrokken vanaf Eindhoven Airport met Transavia, nachtwerk dus. Materialen inladen en transport ging vlot, met hulp van leden die deze keer niet mee gingen en familie van de inzetteams. Ook op het vliegveld kregen we als groep weer de nodige privileges, en verliep alles gelukkig vlot. Na het inchecken nog een keer de honden uitlaten, door de laatste controles en op weg naar de gate.

 

De honden vlogen dit keer allemaal mee in de cabine. Dat ziet er zo op het eerste gezicht gezellig uit, maar is toch ook best wel onrustig voor de honden. Niet elke hond kan zich in zo’n nieuwe situatie met al die mensen om ze heen ontspannen. Het zijn niet de eerste dingen waar je aan denkt bij het opleiden van reddingshonden, maar in de opleiding probeer je als geleider je hond toch aan al dit soort nieuwe dingen te laten wennen. De rust die de hond en zeker ook zijn geleider moet hebben om te kunnen dealen met stress situaties is daarin erg belangrijk. De inzetleiders moeten voor zo’n bijzondere inzet dan ook keuzes maken voor combinaties die redelijkerwijs met zulke situaties om kunnen gaan.

De groep heeft een vlotte en goede vlucht gehad en na de landing op Valencia werden ze ontvangen en begroet door onze vriend en tolk. Hij woont in Spanje en zal de groep de hele week vrijwillig begeleiden en steunen. Naast deze geplande ondersteuner stond er een grote groep enthousiaste lokale vrijwilligers klaar om voor het transport te zorgen, en ook deze mensen zullen ons de hele week blijven helpen. (foto) De hele groep is zo naar de universiteit gebracht waar ze onderdak krijgen. 

Er zijn meerdere aaneengesloten kamers aan ons toegewezen, waar de matrassen al klaar lagen. De honden slapen dan in hun bench (die wel meegenomen zijn) bij hun geleiders op de kamer. Het is voor de honden erg belangrijk dat ze hun rust kunnen nemen en alle indrukken die ze krijgen kunnen verwerken. Voor de honden is het geen straf om in hun bench te slapen, dat geeft alleen maar die broodnodige rust.

De groep die nu in Valencia is gaat meteen aan de slag om alle voorwaarden om goed aan het werk te gaan in orde te maken. De basis inrichten, zorgen voor alle basisbehoeftes qua voeding en water. Verder gaan de inzetleiders meteen in gesprek met de lokale autoriteiten om een definitief zoekplan te maken. Daarvoor wordt ook meteen een eerste verkenning gedaan, waarbij altijd ook meteen een reddingshondenteam mee gaat. Naar aanleiding van alle informatie die bij zo’n verkenning naar boven komt wordt dan het zoekplan en de groepsindeling gemaakt. Dat alles wordt in een briefing met alle deelnemers gedeeld.

Morgen en dinsdag volgen dan nog de laatste deelnemers aan deze inzet, helaas kon niet alles en iedereen met de eerste vlucht mee naar Valencia. Dus vannacht weer vroeg er uit om ook hen naar Eindhoven te brengen…

 

De laatste berichten zijn louter positief, het gaat goed met alle deelnemers, inclusief de honden. De ontvangst in Valencia was hartverwarmend en er zijn ruim voldoende vrijwilligers met auto’s voor het noodzakelijke vervoer de komende week. Ondertussen wordt er nog steeds gedoneerd om alles ook financieel rond te krijgen. Een voorbeeld van spontane donatie; mensen die bij de groep in het vliegtuig zaten doneren €150. Mooi hoe mensen spontaan reageren als ze zien en horen waar we met elkaar mee bezig zijn.

Wilt U ook doneren klik dan op de deze link en deel het bericht zoveel mogelijk aub.

Samen staan we sterk!

 


Dag 2: zoekdag 1

Vanmorgen vroeg zijn er nog eens 4 personen met 2 honden van Eindhoven Airport naar Valencia gevlogen. Ook zij hebben een voorspoedige reis gehad en zijn inmiddels aan het werk, net als de teams die al sinds gisteren in Valencia zijn. De teams die nu ingezet worden komen van 4 verschillende Reddingshonden groepen en hebben bijvoorbeeld ook bij de inzet in Turkije in Februari 2023 al met elkaar samengewerkt. Het gaat om teams van de Reddingshonden Werkgroep Westervoort, Reddinghonden Team Zeeland, Oger SARdogs uit Drenthe en De Vlaamse Reddingshonden uit België. Het is mooi hoe we elkaar bij dit soort noodsituaties altijd weer kunnen vinden en onze honden zo optimaal mogelijk in kunnen zetten.

Inmiddels wordt er met man en macht gewerkt om de aangewezen gebieden af te zoeken met de honden. Vier teams zijn met lokale mensen op boten op het water aan het zoeken, en de rest van de teams zoeken op het land sectoren af. De honden worden daarbij ingezet naar waar ze goed in zijn, of wat fysiek het beste bij ze past.

Bij reddingshonden wordt vaak aan Herders of Retrievers gedacht, maar ook bij deze inzet is er weer keur aan rassen vertegenwoordigd; een Spaanse Waterhond (die voelt zich vast thuis….), een kruising Vizsla x Pointer, een draadhaar Vizsla, een Riezenschnautzer, een Zwitserse Witte Herder, twee Mechelse Herders, twee Border Terriërs, twee kruisingen waar verschillende herders in vertegenwoordigt zijn, een Beauçeron en een Border Collie. Een bont gezelschap dat prima met elkaar kan samenwerken, en dat zelfde geldt ook voor de mensen van de verschillende groepen.

De omstandigheden om te werken zijn gelukkig goed, het weer werkt mee en het gebied is inmiddels weer redelijk goed begaanbaar. De foto’s spreken voor zich, soms open terrein, dan weer grote bergen takken en “afval”.

De groepen hebben een goede eerste dag gehad en een aantal gebieden is afgezocht, evenwel zonder slachtoffers te vinden.

De foto van de kaart van het gebied geeft mooi aan waar de teams gezocht hebben, de paarse, blauwe en witte lijnen zijn de GPS tracks die opgenomen worden tijdens het zoeken. Op deze manier kunnen we ook naar de autoriteiten precies aangeven hoe we zo’n sector hebben afgezocht.

 

Ook op het water is gezocht, en ook daar hebben de honden nog geen verwijzingen gegeven. Al met al een boel gedaan, maar helaas nog geen slachtoffers kunnen lokaliseren….

Vanavond weer terug in het bivak, ook dat is goed geregeld. Toch net wat comfortabeler dan in een tentenkamp, al is het fijn dat we zelf de mogelijkheden hebben om ook helemaal autonoom te kunnen zijn. Er wordt goed voor de groep gezorgd, het ontbijt is om de hoek, en de lunchpakketten werden ter plekke in het veld gebracht…

Wilt U ook doneren klik dan op de deze link en deel het bericht zoveel mogelijk aub.

Samen staan we sterk!


Dag 3: zoekdag 2

Vanmorgen vroeg zijn de laatste twee deelnemers van de RHWW aan de inzet ook in Valencia aangekomen en uiteraard meteen aan het werk gegaan. Inmiddels heeft iedereen zijn draai gevonden en wordt er efficiënt gewerkt. Naast alle vervoershulp van de vrijwilligers is er ook een fijne samenwerking met de lokale autoriteiten, de Guardia Civiel en de Cuerpo de Bomberos, de Spaanse brandweer. Fijn dat er ook op die manier ondersteuning is.

Er zijn weer twee groepen aan het zoeken in verschillende nieuwe gebieden. De honden tonen regelmatig verhoogde activiteit, maar tot nu toe zijn er nog geen slachtoffers gevonden. Wel regelmatig kadavers van dode dieren. Het terrein is soms redelijk makkelijk te betreden, maar er zijn ook legio plekken waar de stroming zoveel bomen, takken en ander afval heeft achter gelaten dat het lastig is om door te komen. Soms ligt de hele bedding vol met Bamboe, maar er zijn ook stukken waar je tot je knieën in de modder wegzakt. Zwaar werk voor mens en hond.

Ook op het water wordt verder gezocht en ook daar zijn de honden regelmatig verhoogd actief en komen zelfs tot een verwijzing. Het lastige van het zoeken op water is dat de geur van een slachtoffer nooit recht naar boven komt, maar altijd door de stroming en de wind op andere plekken boven kan komen. En dan is het puzzelwerk om de juiste locatie te vinden. Als hulpmiddel om “onder water” te kunnen kijken gebruiken we een Aquaeye, die we te leen hebben. Maar ondanks zulke hulpmiddelen is het best lastig om in troebel water slachtoffers echt te lokaliseren.

 

 

Het was al met al weer een dag waar veel gedaan is en een aantal gebieden weer afgezocht zijn en de mensen en zeker ook de honden uiteindelijk weer hard aan hun rust toe zijn….

Op de foto’s van vandaag kunnen jullie zien wat een kracht dat water heeft gehad.

 

Wij willen jullie nogmaals even de aandacht vragen om te doneren voor onze inzet die wij met eigenmiddelen betalen om de mensen hier te kunnen helpen!!! En deel dit bericht zoveel mogelijk.

Wilt U ook doneren klik dan op de deze link.

Samen staan we sterk!

 

 

 

 

 


Dag 4: zoekdag 3

Al weer de vierde dag van de intensieve zoektocht naar slachtoffers van de enorme regenval en overstromingen van 31 oktober door onze reddingshondenteams.

Helaas vandaag tegenslag door de weersomstandigheden. Door de harde wind en hoge golven kunnen de boten niet met de honden het water op om daar verder te zoeken. Bovendien is het water door diezelfde wind ook erg troebel zodat er ook niet met de onderwatercamera gewerkt kan worden. In het verslag van gisteren hebben we de Aqua Eye al even genoemd. Deze apparatuur is niet iets wat we in onze eigen uitrusting hebben, deze zijn voor deze gelegenheid beschikbaar gesteld door Rutger van Duijn. Zijn bedrijf is gespecialiseerd in inspectiecamera systemen. De contacten met Rutger waren er al en we hadden al eens kunnen experimenteren met zijn apparatuur. Geweldig dat we door zulke goede contacten nu op deze manier ons werk kunnen optimaliseren.

 

 

Langs de kanten van het water wordt wel verder gezocht, en de andere twee groepen zijn het veld weer ingetrokken. Vandaag wacht hen een bizar terrein, het was dus weer afwachten wat de dag zou brengen…

Eigenlijk is het een relatief smalle strook waar de enorme waterstroom doorgetrokken is, maar wel heel lang. Waar de teams ingezet worden, wordt bepaald door een Coördinatie Centrum, voornamelijk bemand door de brandweer hier. Zij zetten ons nu vooral in op specifieke plekken waar de honden geurchecks moeten doen. Er zijn inmiddels ook lokale honden en Franse honden ingezet, en vandaag is er ook een team van Zwitserse reddingshonden aangekomen. Dat zijn trouwens voornamelijk honden die op de vlakte ingezet worden. Dat maakt dat onze honden die juist ook gespecialiseerd zijn op het zoeken op water extra welkom zijn in het gebied.

Gister hebben we al verteld dat de honden op het water al wel verwijzingen hebben gegeven, en die verwijzingen blijken allemaal op één lijn te liggen. Daar wordt morgen dus weer op ingezet om die aanwijzingen verder uit te werken.

Voor de honden is het terrein zwaar, het bamboe riet/stokken staan soms 4 á 5 meter hoog, of is door de stroom helemaal platgelegd. De combinatie met water, modder en alle puin afval maakt dat het een aanslag is op de voeten van de honden.
Er zijn af en toe wat blessures, één hond is bij een dierenarts behandeld en gelukkig weer helemaal oké. De dierenarts heeft hem helemaal nagekeken en behandeld en toen we wilden betalen was dat niet nodig.

De mensen daar zijn enorm bij met de inzet en tonen dat op deze (en vele andere) manieren.

Wilt U ook doneren klik dan op deze link.

Samen staan we sterk!

 

 

 


Dag 5: zoekdag 4

Weer een nieuwe dag met dezelfde uitdagingen als eerder, helaas werkt de wind weer niet mee en konden de boten het water niet op. De honden hebben dus weer vanaf de kant moeten werken, wat de mogelijkheden natuurlijk wel beperkt. Wel is er ook vanaf de kant gewerkt met de Aqua Eye, mede om samen met de andere hulpverleners de voordelen van het werken met deze apparatuur te kunnen delen. Er is sowieso veel kennis en ervaringsoverdracht tussen alle hulpverleners, wat dat betreft is de onderlinge sfeer ook uitstekend en is er hulp over en weer. En niet alleen hulp, er is ook veel waardering voor de manier waarop we werken en samenwerken met alle andere hulpverleners.

 

Morgen gaat deze groep verder langs de afwateringskanalen, en de verwachting is dat ze in de middag weer met de boten het water op kunnen. Zicht in het water is er niet, overal ligt een dikke laag modder en er stijgen continu belletjes op vanuit het water. Er zijn maar weinig plekken waar het water even helder is, en dan zie je veel vissen, krabben en overal veel vuil en plastic afval.

Er is door één groep verder gewerkt langs de rivier, en ook nu zagen we weer op verschillende plekken dat de honden geur hebben. Alleen het uitwerken daarvan blijft een probleem, mede door de soms ondoordringbare begroeiing. Maar de geur kan ook over grote afstand door de honden geroken worden. We hebben meermaals ervaren dat we een vermiste op 1,5 kilometer vinden van waar we de eerste aanwijzingen van de honden hebben gekregen. Het werk blijft intensief en de honden raken na zo’n hele dag toch vermoeid en dan zie je de concentratie toch wat minder worden. Morgen gaat deze groep verder met het uitwerken van de gegevens van de eerdere dagen.

 

De andere groep heeft op verzoek van de Franse Brandweer weer een heel aantal locaties afgezocht en hoewel er nog geen slachtoffers zijn gevonden, kunnen er wel weer een aantal gebieden afgestreept worden. Daar hoeft in elk geval niet verder gezocht te worden. Ook dat is eigenlijk bij elke inzet een onderdeel van ons werk. Een vermiste kan ergens nog gezien zijn, of zijn/haar telefoon is ergens uitgepeild, dat zijn aanwijzingen om in een bepaald gebied te gaan zoeken. Wordt een vermiste daar niet gevonden, dan is hij/zij ook niet meer in dat gebied.

 

Het is goed om te weten dat ons werk voortgezet wordt door andere reddingshonden teams als we komend weekend Valencia weer moeten verlaten. Helaas is het werk dat door de teams verzet wordt niet nog langer vol te houden, dat is de fysieke en concentratie kant van het werk. Verder zijn al onze mensen vrijwilligers, die vrij hebben moeten nemen/krijgen van hun reguliere werk om aan zo’n inzet deel te nemen. En helaas beperkt ook dat de mogelijkheid om langer te blijven….

 

 

 

Bij “thuiskomst” op de Universiteit worden eerst de honden verzorgd (helemaal afgespoten…) en dan met elkaar eten, nabespreken en de plannen voor morgen maken en dan de broodnodige rust pakken!

 

Wilt U ook doneren klik dan op deze link.

Samen staan we sterk!

 


Dag 6: zoekdag 5

Ook vandaag zijn er weer twee groepen het veld in, ze zoeken verder in de gebieden die onder water hebben gestaan. Bij de indeling van die gebieden wordt gewerkt naar aanleiding van de ervaringen van de afgelopen dagen, zo wordt geprobeerd om gemarkeerde plekken verder uit te werken. De gemarkeerde plekken zijn plekken waar de honden duidelijk geur hebben gehad maar nog niet tot een echte verwijzing zijn gekomen, door wat voor reden dan ook. Soms zijn ze dan nog ver van de bron van de geur, soms is het terrein zo ondoordringbaar dat ze er niet dichtbij kunnen komen. En dan begint het puzzelwerk om toch verder te komen.

Het was wel weer een zware dag qua terrein en de dagen gaan ook tellen. De samenwerking (één groep werkt vandaag met de Guardia Civil ) blijft prima en inmiddels zijn er nog meer “verse” teams aangekomen vanuit Zwitserland en Alicante. Ondanks dat er nog duidelijk slachtoffers gelokaliseerd zijn, blijft de inzet van de reddingshonden teams van groot belang om de situatie in het gebied verder in kaart te brengen.

We gaven eerder al aan dat het zoekgebied een relatief smalle strook rond het stroomgebied is, het totale zoekgebied is immens groot. Ter vergelijk is het gebied ongeveer net zo groot als het IJsselmeer, nog genoeg te doen dus…

De derde groep is inderdaad verdergegaan met het afzoeken van de afwateringskanalen. We hebben nu zelf een auto ter beschikking gekregen, die tot zondag gebruikt kan worden om onszelf te kunnen verplaatsen naar waar en wanneer dat nodig is.

 

 

Een van onze collega’s is vandaag teruggevlogen naar Eindhoven waar ze door haar familie weer opgevangen is. Haar hond is geblesseerd, een enkelblessure, (we schreven er eerder al over) op zich niets dramatisch, maar op advies van de dierenarts moet de hond toch rust nemen en daarom is besloten om eerder terug te vliegen. Als je het aan de honden overlaat, dan werken ze gewoon door, pijn of niet… Hun werkdrift is zo groot dat ze door de pijn heen werken. Dat is het moment waarop we de hond tegen zichzelf in bescherming moeten nemen, en dan is thuis de beste optie om echt tot rust te komen.

 

 

 

Gisteravond is de hele groep uit eten gegaan met de chauffeur en zijn vrouw die de afgelopen dagen de groepen heeft verplaatst en ons op tijd van lunchpakketten heeft voorzien. Bij het afscheid nemen kregen we een liefdevolle speech en daarna volgde een groot applaus van de brandweermannen die ook in het restaurant aanwezig waren…

Het is indrukwekkend en hartverwarmend hoe dankbaar men hier is met alle inzet en hulp die geboden wordt.

Wilt U ook doneren klik dan op deze link. Deel dit bericht zoveel mogelijk a.u.b.

Samen staan we sterk!


Dag 7: zoekdag 6

Alweer de laatste dag dat we echt aan de slag kunnen. Altijd een lastige dag omdat je nog zoveel wil doen, terwijl je ook al bezig bent met het afronden en de terugreis voor te bereiden. Alles wat gedaan is en we deze dag nog kunnen doen, moet overgedragen worden aan het coördinatieteam en de teams die ons werk verder voortzetten in de komende weken. Want het is wel duidelijk dat deze klus nog lang niet geklaard is.

Vandaag gaat één groep een nieuw gebied in op aanwijzing van het Coördinatiecentrum. Zij gaan deze keer samenwerken met de UME, een Militaire Noodsituatie Eenheid. De andere drie honden gaan weer de boot op, en deze keer wordt er op het water samengewerkt met een groep Duitse reddingshonden. En ook de Aqua Eye gaat mee om onder water te kunnen controleren. De honden hebben weer duidelijke verwijzingen op het water gegeven, niet alleen onze honden, maar ook de Duitse honden. Die plaatsen zijn gemarkeerd en zullen later bekeken worden. Er ligt hier en daar zo’n dikke modderlaag dat de schroef van de boten daarin vastliep. Het zal dan ook niet meevallen om de slachtoffers in die diepe modderlaag te lokaliseren. De uitdraai van de kaarten met alle Waypoints (de markeringspunten) gaat nu naar het Coördinatiecentrum en zij zullen daar de komende dagen mee aan de slag gaan. Wordt vervolgd…..

Vanmorgen vroeg is de eerste groep weer naar het vliegveld gegaan om terug te vliegen naar Nederland, het gaat om de complete ploeg van Reddingshonden Team Zeeland en één lid van de RHWW uit Duiven. Er wordt gescheiden teruggevlogen omdat niet alle honden op één vlucht meekunnen. De rest van het inzetteam vliegt zondag terug.

Het was lastig en het heeft even geduurd voordat we de inzet naar Valencia konden organiseren. Toen we er eenmaal waren, is alles goed en prettig verlopen. Er is enorm veel ondersteuning en hulp geweest en we hebben op een heel goede, efficiënte en prettige manier met alle hulpverleners, instanties, professionals, vrijwilligers en reddingshonden teams kunnen samenwerken.

De mensen ter plekke zijn erg dankbaar en vanmorgen werden allerlei cadeaus gebracht voor de groep, spullen en eten (ook voor de honden) waarvan Jeroen van Passel via zijn contacten heeft kunnen regelen dat dit naar de mensen en dieren in het getroffen gebied kan gaan. Jeroen is de tolk en ondersteuner die ons de hele week heeft bijgestaan. Hij woont in Murcia en stond meteen weer voor ons klaar. We kennen Jeroen al van onze inzetten in Panama, waar hij eenzelfde rol voor ons vervuld heeft. Een heel waardevolle relatie waar we deze week weer heel veel aan gehad hebben.

Een speciale vermelding ook voor Marcel en Esther Driekus, de vrijwilligers die ons de hele week geholpen hebben met het vervoer en de catering. Mensen waar je in korte tijd een warme band mee opbouwt. Het is ondoenlijk om iedereen apart te kunnen bedanken, maar we willen iedereen die deze inzet mede mogelijk heeft gemaakt heel erg bedanken. Niet in het minst ook alle andere hulpverleners, professionals en vrijwilligers, waar we op een heel fijne manier mee hebben kunnen samenwerken.

En ‘‘last but not least” horen daar natuurlijk ook alle mensen bij die gedoneerd hebben om de inzet ook financieel mogelijk te maken. Het is hartverwarmend om te zien hoe betrokken mensen kunnen zijn en belangeloos andere mensen die in nood zijn zo toch te kunnen helpen….

Wilt U ook doneren klik dan op deze link. Deel dit bericht zoveel mogelijk a.u.b.

Samen staan we sterk!


Dag 8: terugreis uit Spanje en aankomst in Nederland

Vandaag zijn de laatsten van de groep teruggekeerd naar huis. Zij zijn vanmorgen van Valencia teruggevlogen naar Eindhoven waar iedereen door familie of teamgenoten opgehaald werd en teruggebracht naar hun thuisbasis. Iedereen is in goede gezondheid weer thuisgekomen.

Alle resultaten die de afgelopen week zijn verzameld, zijn naar het Coördinatie Centrum gegaan en zij bepalen wat daar nu verder mee gaat gebeuren. Vooral op het water zijn veel verwijzingen van de honden gekomen en alle markeringspunten zullen later uitgewerkt worden. Waarschijnlijk kan dat pas als het water wat verder gezakt is en dan nog zal de enorme modderlaag het lokaliseren moeilijk maken.

Er is door de teams gewerkt met CalTopo, dat is een programma dat in Amerika wordt gebruikt door de hulpdiensten daar, en het heeft de prettige eigenschap dat je met veel zoekteams kunt werken op één topografische kaart. Op die manier krijg je een prima overzicht waar alle teams gelopen hebben en wat dus afgezocht is. Ook de markeringspunten worden op die kaart aangegeven. Iedereen krijgt dus dezelfde up-to-date informatie, waardoor er efficiënt gewerkt kan worden.
Deze kaart geeft na een week werken het beeld dat er zo’n 400 hectare is afgezocht. Daarin is 430 kilometer aan tracks opgenomen. In het verwerken van al die gegevens heeft het team in Valencia ook de hulp gehad van onze collega’s van de Vlaamse Reddingshonden die thuis in Vlaanderen waren. Een ondersteuning die het team in Valencia goed kon ontlasten om daardoor met de honden praktisch verder te kunnen werken en er meer tijd was voor alle contacten met de lokale autoriteiten.

 

 

Die ondersteuning van het thuisfront is sowieso een belangrijke pijler onder de mogelijkheid om met een team op inzet te gaan. Dat varieert van het regelen van vervoer van en naar het vliegveld, het regelen van de vluchten, het verzorgen van alle berichten voor de website en sociale media, het bijhouden van alle financiën, en bijvoorbeeld ook gewoon maar de thuis zaken blijven regelen terwijl je partner ineens met de hond vertrokken is….

En dan nog al die mensen en instanties die de inzet mogelijk maken, we willen toch nog een hartelijk dank je wel toevoegen, aan Transavia (Jeroen), alle autoriteiten in Spanje, de Guardia Civil, de lokale Politie, de UME, de Spaanse Brandweer uit verschillende regio’s, de hondengeleiders met hun honden uit diverse regio’s en landen, de Nederlandse Consul, de Dierenarts ter plekke, onze chauffeurs en alle vrijwilligers die ons in de Universiteit voorzien hebben van eten en die dagelijks de modderboel die we er van maakten steeds weer hebben opgeruimd, de lokale bevolking met hun enthousiaste ondersteuning en nogmaals, iedereen die een bijdrage heeft gestort op de Crowdfunding en zo alles ook financieel mogelijk heeft gemaakt.

 

Hartelijk dank aan allen!

Wilt U ook doneren klik dan op deze link. Deel dit bericht zoveel mogelijk a.u.b.

Samen staan we sterk!